Harold Canner is geboren op 11 september 1915. Hij was het hoofd van zijn klas op de Coalville Grammar School. Hij was als jongen al dol op sporten en heeft dat zijn leven lang volgehouden. In 1940 werkte hij bij Leicester Mercury toen hij werd opgeroepen om dienst te doen in het leger. Hij sprak niet veel over de oorlog maar zei wel dat het voor hem de beste jaren van zijn leven waren. Hij is op 11 september 1995 gestorven.

Regimentshistorie

"Op 1 April ging het Irish regiment verder zoals gepland. Het goede werk werd voortgezet en de opmars ging door Haaksbergen tot aan de buitenrand van Enschede. Daar was het regiment onfortuinlijk. Willie Burki in zijn buitgemaakte Opel ging in zijn eentje op pad om zijn oma in Hengelo te bezoeken. Hij dacht dat de weg tussen de twee steden als was vrijgemaakt van de vijand. Halverwege de Hengelosestraat kwam hij in een hinderlaag en werd gevangen genomen. Het hoofd van de verbindingsdienst van het hoofdkwartier van het 30ste korps was in dezelfde hinderlaag gelopen. In Enschede waren er de gebruikelijke wegversperringen en kraters maar het lukte om een route te vinden die rechts om de stad heen ging en in de ochtend van 2 april werd Oldenzaal gepasseerd en trokken we Duitsland in."
153rd Leicestershire Yoemanry Regiment book

Harold Canner schreef het volgende in zijn dagboek:

Dagboek: 1 april 1945.

Grijze lucht en af en toe een bui. We begonnen de opmars vroeg in de ochtend. Bij het vallen van de avond hadden we Eschede bereikt waar we de nacht hebben dooergebracht. We zijn deze dag zo'n 18 tot 20 mijl opgeschoten waarbij we her en der wat tegenstand zijn tegengekomen. De kanonnen zijn diverse keren ingezet tegen versterkte punten van de vijand. We hebben veel beschadigde voertuigen gezien tijdens onze opmars. Er staan gebouwen in brand in de buurt na het vallen van de avond. Er zijn behoorlijk wat krijgsgevangenen gemaakt vandaag. Om kwart voor tien in de avond heb ik nog een Paas dienst bijgewoond in een boerderij.

2 april 1945

Ongeveer vijftig vijandelijke parachutisten over de hoop geschoten die onze linies probeerden te doorbreken op hun weg terug naar Duitsland. Ongeveer een dozijn gedood en verschillenden gevangen genomen in de vroege uurtjes. We begonnen opnieuw aan de opmars om 8 uur 's ochtends. We trokken door Enschede en Oldenzaal. De bevolking was uitgelaten. Geleidelijk kwam er meer tegenstand. De kanonnen zijn diverse keren ingezet. De avond doorgebracht twee mijl over de Duitse grens. Het hoofdkwartier werd opgezet in een weiland. Zo'n twaalf tot vijftien mijl gevorderd vandaag. De lucht wordt nu helder na zware regenbuien.

In een brief naar huis schreef hij: "Maandag 2 april '45 5:30am: Gisteren paaszondag dacht ik dat het onmogelijk zou worden om een kerkdienst op wat voor manier dan ook bij te wonen. Na een lange en vermoeiende dag deed de pastoor zijn uiterste best om alsnog een bijeenkomst te organiseren. Hij wist een dienst te regelen in een boerderij. Deze was pas om 9.45. Er waren maar vijf van ons aanwezig en we zagen er nogal verreist uit. Ik was erg blij dat het toch gelukt was om alsnog Pasen te vieren op deze manier"

Met dank aan Chris Jones, de kleinzoon van Harold F. Canner.

<< Terug naar bevrijding



MENU

HOME

Bommen op Enschede
Duitse bezetting
Illegaliteit / Verzet
Jodenvervolging
Luchtoorlog
De bevrijding
Oorlogsgraven
Monumenten
Herdenking/viering
Documentaire
Stolpersteine
Links
Contact
Digitaal Archief

Nieuws

Wilt u collectie Enschede in WO2 steunen? Dat kan: