De tweede distributiestamkaart werd door de bezetter met name ingevoerd om het verzet en de onderduikers dwars te zitten. Om de distributiestamkaart te kunnen gebruiken moest men de oproepkaart die naar het thuisadres was gestuurd meenemen en moest het persoonsbewijs worden overlegd voordat de kaart in ontvangst kon worden genomen. Voor onderduikers was dat uiteraard allemaal niet mogelijk. Toch had de invoering ervan geen grote gevolgen voor het verzet doordat er op tijd via contacten en door overvallen de benodigde kaarten op tijd bemachtigd konden worden.

Op de foto twee blanco exemplaren van de tweede distributiestamkaart. Eentje met enkel de gemeentestempel van de gemeente ’s Gravenhage en eentje geheel blanco.